Hürriyet gazetesi yazarı Ertuğrul Özkök’ün bugünkü köşesindeki bir bölüm dikkat çekti. Yazının “Dürüst gazeteci dürüst müdür, araştırmacı gazeteci araştırır mı” ara başlıklı bölümünde Ertuğrul Özkök, kendisinden sürekli “dürüst, araştırmacı” diye söz eden gazetecinin, “dürüst ve araştırmacı” olmadığını ileri sürdü. Özkök, söz ettiği gazetecinin kim olduğunu ise yazmadı.

Ertuğrul Özkök’ün yazısının ilgili bölümü şöyle:

“Tam zamanlı gazeteciliğe 1987 yılında başladım.

Bunun 24 yılı üst düzey yöneticilikte geçti.

İnsan bu kadar süre böyle bir yerde oturunca bazı gözlemleri oluşuyor...

Bu da onda bazı kavram ve prototiplere karşı duygular geliştiriyor...

Bu 24 yıl boyunca çok fazla gözlem ve örnekle şunu öğrendim...

BİR: Bir gazeteci durup dururken ve çok sık kendine “Ben dürüst gazeteciyim” diyorsa...

Bilin ki o karakterde bir sorun vardır...

Hayatımda tanıdığım gerçek manada dürüst gazetecilerin hiçbirinin ağzından, kaleminden “Ben dürüstüm” cümlesini işitmedim. Kendisi için “dürüst” kelimesini kullanmamış insanlardı...

İKİ: Bu 24 yıl boyunca bir gazetecinin ağzından “Ben araştırmacı gazeteciyim” lafını duyduğum zaman bilirim ki, geride ne araştırmacılık ne soruşturmacılık vardır.

Polisten şuradan buradan gelen belgeleri hiç soruşturmadan servise koyan insanlardır çoğu...

O nedenle bu kelime de bende nedense hep “infazcı”, “linççi” gazeteci çağrışımı yapar...

Sedat Ergin gibi gerçek araştırmacı gazetecilerin ağzından da üç cümlede bir “Ben araştırmacı gazeteciyim” cümlesini hiç duymazsınız.

O nedenle durmadan ahlaktan, dürüstlükten, mertlikten, şereften bahseden insanların gölgelerinde hep başka şeyler görürüm...

Bilirim ki, “Ahlak, dürüstlük, namus, şeref”, insanın kendi kendine verebileceği payeler değildir...”