Söz konusu santrallerin yarattığı hava kirliliğinden şikayetçi olan halk, Greenpeace ile birlikte yaptığı başvuruda 15 santralin 2019 yılı sonuna kadar gerekli çevre yatırımlarını yapmadığı gerekçesiyle kapatılmasını istedi.

2013 yılında özelleştirilen kömürlü termik santrallere, çevre yatırımlarını tamamlamaları için 2019 yılının sonuna kadar süre tanınmıştı. Bu süre içerisinde santraller, filtre ve baca gazı arıtma sistemleri gibi çevre yatırımlarını yapmadan zehirli gazları altı yıl boyunca doğrudan havaya saldı. 

Şirketlere verilen süre uzatılabilir

Verilen sürenin dolmasına iki ay kalmasına karşın 15 santral gerekli çevre yatırımlarını henüz yapmadı. Yeni bir kanun teklifiyle bu santrallere çevre yatırımlarını yapmamaları için verilen sürenin 2022 yılına kadar uzatılması da Meclis gündeminde. 

Daha önce de söz konusu santrallerin çevre yatırımlarına iki yıl daha erteleme Meclis gündemine gelmiş ancak TBMM’de tüm siyasi partilerin reddetmesiyle geri çekilmişti. 

Greenpeace, temmuz ayında söz konusu 15 santralden ikisinin yer aldığı Kütahya Seyitömer ve Tunçbilek’te yaptığı 24 saatlik hava ölçümü sonucu hava kirliliğinin Dünya Sağlık Örgütü’nün limit değerinin üç katı çıktığını açıklamıştı.

Yasanın kapsadığı santraller şunlar:

Çanakkale / ÇAN 18 Mart Termik Santrali 

Şırnak / Silopi Termik Santrali 

Kahramanmaraş / Afşin Elbistan A Termik Santrali 

Karabük / Kardemir Termik Santrali 

Kütahya / Tunçbilek Termik Santrali 

Kütahya / Seyitömer Termik Santrali 

Manisa / Soma A Termik Santrali 

Manisa / Soma B Termik Santrali 

Sivas / Kangal Termik Santrali (1. Ve 2. üniteler) 

Zonguldak / Çatalağzı Termik Santrali 

Ankara / Çayırhan Termik Santrali 

Muğla / Yeniköy Termik Santrali 

Muğla / Kemerköy Termik Santrali 

Bursa / Orhaneli Termik Santrali

Kahramanmaraş / Afşin Elbistan B Termik Santrali