Sabah gazetesi yazarı Dilek Güngör, Merkez Bankası'nın politika faizine yaptığı 200 baz puanlık artışı değerlendirdiği yazısında, "Yüzde 19 politika faiziyle Türkiye, dünya sıralamasında 7'nciliğe yükseldi. Yerini bile bilmediğim Surinam Cumhuriyeti'nin hemen altında… Kongo'yla başa baş… Haiti'nin biraz üzerinde… Sağ olsun, Para Politikası Kurulu önden bayağı yükledi!" ifadelerini kullandı.

Merkez Bankası'nın ABD tahvil faizlerinden kaynaklı küresel piyasalardaki hareketliliğe karşı zaman kazanmak istediğini vurgulayan Dilek Güngör, "Ama bu iş kalıcı olmaya devam ederse, ülke olarak döviz kurundaki artışın yükleyeceği maliyetten daha yüksek bir maliyetle karşılaşırız. Yüksek faiz, yüksek kur döngüsüne sıkışıp kalırsak da büyüme hayallerimiz suya düşer." diye yazdı.

İşte Güngör'ün o yazısı

Parayı bankaya koy yan gel yat!

Hafta sonu birkaç işadamı dostumla yemekteydik. Hepsi de üretimin içindeler. Muhabbet havadan, sudan ilerlerken, biri anlatmaya başladı: "Gebze'de bir arazim var. Yatırım yapmayı düşünüyordum. Biraz özkaynak, biraz kredi kullanacaktım. Banka krediyi yüzde 25 faizle vermeye kalktı. Hesap ettim, yatırımdan kazanacağım yıllık getiri faizi bile karşılamıyor. Yatırımdan vazgeçtim." Dünyanın faizi en yüksek 7’nci ülkesi olduk!

Onun sözü daha bitmeden, diğer ikisi lafa girerek, faizlerden dert yandılar. Sonra da bana dönüp "Bu faizle sen olsan yatırım yapar mısın?" diye sordular. Açıkçası kala kaldım... Haksızlar mı?

Bugün cebinizde 100 milyon TL paranız varsa yatırımla filan ne diye uğraşacaksınız. Hele ki, Merkez Bankası'nın dün yaptığı hatta piyasanın bile beklemediği 2 puanlık faiz artışından sonra koyun paranızı mevduata… Alın yıllık minimum yüzde 20 faizi… Yan gelip yatın…

Kimse kusura bakmasın! Tablo ortada…

Yüzde 19 politika faiziyle Türkiye, dünya sıralamasında 7'nciliğe yükseldi. Yerini bile bilmediğim Surinam Cumhuriyeti'nin hemen altında… Kongo'yla başa baş… Haiti'nin biraz üzerinde… Sağ olsun, Para Politikası Kurulu önden bayağı yükledi!

Yemin ederim, her defasında "umarım bu kez atılan taş ürkütülen kurbağaya değer" diye dua ediyorum ama olmuyor!

Ne 'finansal piyasaları sakinleştirsin' diye beklenilen yabancı sıcak parayı getiriyor? (Ki, zaten ülkenin sıcak paraya değil doğrudan yatırıma, üretime, istihdama ihtiyacı var)

Ne vatandaş dövizini bozdurmaya koşup, ters dolarizasyonu başlatıyor?

Ne de enflasyon tam manasıyla düşüyor?

O zaman insanın aklına ister istemez şu meşhur 'ağa-maraba' öyküsü geliyor.

Tamam anlıyorum. Merkez Bankası, ABD tahvil faizlerinden de kaynaklı küresel piyasalardaki hareketliliğe karşı, finansal istikrarı sağlamak adına zaman kazanmak istiyor. Ama bu iş kalıcı olmaya devam ederse, ülke olarak döviz kurundaki artışın yükleyeceği maliyetten daha yüksek bir maliyetle karşılaşırız. Yüksek faiz, yüksek kur döngüsüne sıkışıp kalırsak da büyüme hayallerimiz suya düşer.

Sabah

Yazının tamamı için tıklayın...